Een dag uit het leven van een weblogster
Dinsdag 22 Mei 2007 om 00:29Gisterochtend ben ik, zoals ik de afgelopen dagen ook deed, heel voorzichtig gestart om van horizontale in verticale positie te komen. Mijn been moet daar duidelijk aan wennen en protesteert behoorlijk. Gelukkig een heel klein beetje minder dan vorige week. Maar toch is het geen pretje. Omdat ik vrij lang geslapen had (moet het slaaptekort van de vorige weken blijkbaar inhalen), moest ik snel ontbijten, want Jan wilde al aan de koffie. Hij had een druk programma. De ramen moesten buiten gewassen worden. Na de snelle koffie ben ik heel rustig gaan douchen. Heb er lekker lang onder gestaan/gezeten en heb de warme straal goed op mijn rug/bekken en bovenbeen zijn werk laten doen. Na de douche was het al weer tijd voor de lunch. Alles redelijk normaal, maar daarna gebeurde het: ACTIE!
Voordat ik naar de fysiotherapeut ging, heb ik eerst de layout van een lieve medelogster veranderd. Ik had 's morgens een bericht ontvangen van haar dat ze het eens was met het ontwerp en dat ik mijn gang kon gaan. Omdat ik alles al voorbereid had, was het een fluitje van een cent.
Toen ik daarmee klaar was, kon ik naar de fysiotherapeut. Hij was zo vriendelijk om mijn schouder maar even de schouder te laten en zich te richten op mijn rug/bekken/been. Hij heeft mij aardig uitgerekt, zodat er wat ruimte in de spieren, pezen en wervels komt, waardoor er minder druk is op de ischiaszenuw. Want het is wel gebleken dat deze zenuw mij parten speelt. Een doodordinaire ischias heb ik. Ik heb wat rek- en trekoefeningen meegekregen en donderdag mag ik weer terugkomen bij hem. Dit alles om begin juni fit te zijn, zodat we hopelijk zoals gepland met vakantie kunnen gaan.
Weer thuisgekomen vond ik het de hoogste tijd om de was van 3 weken maar eens te gaan strijken.
Wel stond de computer aan, zodat ik het twijfelen van het grootste slechtvalkenjong kon volgen of zij nu wel of niet de wijde wereld in zou gaan. Bovendien moest ik Annemarie nog een antwoord geven op een mail die zij 's morgens had gestuurd. Vervolgens vlogen de mailtjes ons om de oren. Dat mailen over en weer heeft zowat de hele middag geduurd. Blijkbaar heeft zij het heel druk op haar stageadres. Zij heeft trouwens iets heel leuks voor mij uitgezocht voor een volgende layout. Te zijner tijd zullen jullie het resultaat wel zien. Ondertussen had ik een nederlandstalige zender aan, die ook nog eens een van mijn lievelingsliedjes uitzond.
Gestreken heb ik ook, maar de stapel is nog niet zo veel geslonken. Ten eerste omdat het toch nog wel wat vermoeiend is voor het been. Ten tweede omdat ik steeds gestoord werd door mailtjes en door de kreten uit het slechtvalkennest. En ten derde omdat het ook tijd werd om wat eten in huis te halen en vervolgens te koken.
De avond heb ik rustig in een stoel gezeten met de benen omhoog en gekeken naar de musical award uitreiking. Eventjes bijkomen. Toen dat afgelopen was, checkte ik mijn mail en zag dat ik een antwoord op een vraag had gekregen over de pc van mijn vriendin. Die staat al sinds vorige week hier in huis, omdat hij ontzettend traag opstart, net zoals Word. Het bleek dat de pc 2 versies van Windows opstart. Daarover heb ik hulp gevraagd en het antwoord kwam vanavond met een heel goede uitleg, zodat ik het probleem kon oplossen voor mijn vriendin. Haar computer loopt weer als een trein.
Vandaag zal er ook niet zo veel komen van het strijken en ook niet van het vouwen van het wasgoed dat niet gestreken hoeft te worden.
Helaas moeten we naar de begrafenis van een vroegere vriend. De dienst zal ik bijwonen. Als men daarna naar het kerkhof gaat, zal ik denk ik achter blijven in de aula, want de condoleance is na de teraardebestelling. En het lopen op de begraafplaats en het staan bij het graf, is waarschijnlijk niet zo goed voor mijn been. Maar wie weet, voel ik mij goed en kan ik 's avonds strijken.
