Groeten 6 uit .....

Klik op de postzegel voor het vakantiebericht.

Groeten 5 uit .....

Klik op de postzegel voor het vakantiebericht.

Groeten 4 uit .....

Klik op de postzegel voor het vakantiebericht.

Groeten 3 uit .....

We zijn gisteren verkast naar Rerik-Meschendorf in de voormalige DDR. Ik had al een mooie vakantiekaart voor jullie gemaakt, maar ik kan draadloos niet de wereld in. Wel via het internetcafe. Alles is hier prima. Veel zon, af en toe wat regen. We staan aan zee. Ik hoop nog vele prachtige zonsondergangen te zien. Tot volgende week zaterdag, dan hopen we weer thuis te zijn.

Groeten 2 uit .....

Klik op de postzegel voor het vakantiebericht.

Groeten uit ....

Een tijdje weg

De 12e augustus ben ik met een log begonnen. Na een maand loggen vond ik het een leuk idee om op de 12e van iedere maand rond 12 uur een foto van de tuin te maken om de verschillende seizoen te kunnen volgen. Omdat ik de 12e juni ergens anders ben, heb ik gisteren alvast een foto gemaakt.

Deze foto wilde ik toevoegen aan de animatie. Helaas lukt dat niet, want het programma dat ik daarvoor nodig heb, mist door het installeren van de nieuwe Photoshop. Na mijn vakantie hoop ik dat ik dit ontbrekende deel weer op de pc krijg. Om toch het verschil te zien, kun je klikken op de foto van de tuin, dan komen de foto's van de vorige maanden voorbijgegleden.

Op de foto zijn 2 rode bloemen te zien. Dit zijn de pioenrozen waarvan ik dacht dat ze niet zouden gaan bloeien, omdat de mieren ze wel erg lekker vonden. De rozen bleken sterker te zijn dan de mieren.

Het is leuk om op vakantie te gaan, maar soms ook wat minder. De yucca bloeit nog net niet. Dat zal zeer binnenkort gebeuren en dat moment zal ik niet meemaken. Hopelijk bloeit hij nog als we weer thuiskomen.

Het was gisteren een broeierige dag. Eigenlijk veel te warm en benauwd om iets te doen. Toch ben ik een paar keer naar de caravan gelopen om er nog wat laatste spulletjes in te leggen. Petje had het ook warm en lag op een schaduwrijk plekje. Hierdoor had ze niet in de gaten dat ons vertrek wel zeer nabij is. Ze is daardoor minder gestresst dan anders.

Ik denk overigens dat ze geen slechte tijd tegemoet gaat. Ze zal alle aandacht krijgen die ze nodig heeft van onze huisbewaarster. Annemarie bewoont voor een paar weken weer haar oude kamer en zorgt voor ons huis. Een prettig idee.

Sommigen van jullie hebben gevraagd waar wij naar toe gaan en hoe lang. We gaan 3 weken weg. Het is de bedoeling om naar de Duitse Oostzeekust te gaan. We zullen langs de kust een paar verschillende campings aandoen. O.a. ook in voormalig Oost Duitsland.

Maar onze eerste camping is nog in Nederland. Een HEEL eind weg. Wel 100 km. Ons is al gevraagd of de reis niet te lang is en of we niet moeten overnachten voor we op onze bestemming zijn. Grapje natuurlijk. Feit is wel dat wij in Bourtange onze vakantie beginnen.

Volgende week zijn de zus van Jan en haar man 65 jaar getrouwd. We hadden eerst plannen om een rondrit langs de kusten van België, Normandië en Bretagne te maken. Maar daarvoor hadden we eind mei al moeten vertrekken (om weer terug te zijn voor de grote vakantieuittocht) en dan zouden wij de bruiloft missen. Daarom hebben we onze plannen bijgesteld en hebben we besloten naar Duitsland te gaan en in Bourtange te beginnen. Dat ligt tenslotte niet zo ver van Stadskanaal vandaan.

Lees ik toch gisteren een bericht in de krant: In de Vesting Bourtange breekt komend weekend de pest uit. Wij vallen dus met de neus in de boter. Gelukkig is het maar toneelspel. Er is in de vesting dit weekend van alles en nog wat te beleven op o.a. een historische markt waar kwakzalvers, narren en muzikanten rondlopen. Ook vindt de Slag van Bourtange plaats. We zullen ons het eerste weekend van onze vakantie niet vervelen.

Op mijn vorige log heb ik "De Herder" laten horen, gezongen door Nana Mouskouri (zoals velen van jullie wisten). Zoals gezegd, staat het liedje in het boek "Kun je nog zingen, zing dan mee". Sommige van die kinderliedjes zijn van een andere tekst voorzien. Zo ook het liedje "In 't groene dal in 't stille dal". Het toerisme wordt hierin op de hak genomen door Robert Long. Luister maar.

Misschien komen wij de komende weken ook wel in een dal met een mooi beekje en waterval. Ik hoop dat dat wel groen gebleven is en dat we van de natuur kunnen genieten, zonder al te veel bungalow-, pret- en andere parken of hotels te zien.

Voorlopig zijn jullie even van me af. Als de mogelijkheid zich voordoet dat ik via draadloos internet de wijde wereld in kan, zal ik een berichtje plaatsen. Jullie bezoeken doe ik dan niet, want ik heb tenslotte vakantie. Maar dat betekent niet dat ik jullie uit het oog verlies. Ik vergeet jullie niet!

Op de valreep heb ik vannacht nog mijn foto voor Thursday Challenge geplaatst. Klik maar op de zonsondergang.

Op de grote stille ..... 2

Wat me gisteren niet lukte, is vandaag wel gelukt dankzij Natazz.

Daarom vraag ik weer wie van jullie kent dit liedje nog en wie weet welke zangeres dit zingt?

Tijdens mijn lagere schooltijd moesten we verplicht liederen zingen. Niet in de klas, zoals tegenwoordig gebeurt. Nee, met z'n allen naar de hal, opstellen in rijen van 3. De grootsten achter en de kleintjes voor. De hoofdmeester (hij die mij altijd vaatje noemde) was onze "grote" dirigent. Ik geloof dat hij ongeveer 1.60 was.

Ons repertoire bestond uit vaderlandse liedjes. Zoals het liedje wat ik liet horen: De Herder, beter bekend als Op de grote stille heide .... De liedjes die wij moesten leren kwamen uit de bundel: Kun je nog zingen, zing dan mee.

Het is niet zo goed te zien op het fotootje, maar het boek kostte indertijd ingenaaid f 5,90 en gebonden f 7,90. Dat waren nog eens prijzen.  Er staan "honderd zes en veertig algemeen bekende schoolliederen met pianobegeleiding in". Wat te denken van deze titels:
* Wien Neerlandsch bloed...
* De Zilvervloot
* Een draaiersjongen (in een blauw geruite kiel...)
* O Nederland! let op u saek
* Limburg mijn Vaderland
* De Waldhoorn (langs berg en dal klinkt hoorngeschal...)
* De bloempjes gingen slapen
* 't Knaapje zag een roosje staan
En zo kan ik nog een tijdje doorgaan.

Het voorbericht bij de 1e druk luidde:
Op de laatste bladzijde van de School-Zangbundel

schreven wij aan de leerlingen, wien bij het verlaten der school deze zangbundel wordt uitgereikt:
- Zingt de liederen met Vader en Moeder, met broertjes en zusjes;
- zingt ze met de kameraadjes;
- zingt ze in huis;
- zingt ze in 't vrije veld;
- blijft ze zingen, zolang je leeft;
- maar vooral . . . zingt ze mooi!

Opdat jullie het lied van De Herder kunnen oefenen, zijn hier de tekst en de pianobegeleiding! . Als je op de foto's klikt, verschijnt een grotere, zodat de woorden en de noten wat beter te zien zijn.

      

En denk erom: Zingt het mooi!

Op de grote stille .....

Gisteren fietste ik langs het riviertje dat door ons dorp stroomt. Het is een mooi stroompje, waar van alles en nog wat is te beleven. Zo liep de schaapskudde op de dijk.

Toen ik de kudde zag, moest ik meteen denken aan het liedje "Op de grote stille heide ...." Wie kent het nog? En herkennen jullie de zangeres die het hier zingt?

(13.00 uur): Helaas kan ik het oude kinderliedje niet laten horen. Op de volgende log zal ik er op terugkomen.

Sinds vorig jaar laat de gemeente bepaalde gebieden begrazen door de schaapskudde. Daardoor kan er worden bespaard op de kosten van het maaien. De kudde wordt alom gewaardeerd door de inwoners. De dijken blijven gewoon open voor fietsers en wandelaars als de kudde er loopt. De schapenkeutels neemt iedereen voor lief.

De kudde was heel rustig aan het grazen. De schaapsherder had daardoor alle tijd om zijn boekje te lezen.

Ik vind het altijd een leuk gezicht zo'n kudde schapen in de bebouwde kom, terwijl die (naar mijn idee) eigenlijk thuishoort op de heide.

Als je zo langs het riviertje fietst of loopt, is het jammer dat je het water haast niet kunt zien door het aanwezige riet. Riet is mooi. Je vindt er van alles wat leeft en bloeit en voor mensen met een macrolens is het een paradijs. Maar voor fietsers en wandelaars is het minder geslaagd. Je ziet het water niet of maar een heel klein beetje.

Als watermens spijt mij dat, want er is zoveel te zien aan de waterkant.

En dat water brengt me meteen bij de oplossing van de gok nr. 8. Zoals je in zwembaden niet met blote voeten moet lopen om de kans op een schimmelinfectie te verkleinen, moet je op campings niet zonder (gewone of teen)slippers of waterschoenen onder de douche. En dat is de oplossing.

Dit zijn de teenslippers van Annemarie, want ik was te lui om die van mij uit de caravan te halen. Welke kleur die hebben, zal niemand verbazen. Blauw!

Doe een gok 8

Hygiëne.

Jan en ik hebben elkaar leren kennen op een camping. Een klein knus terreintje aan het water, zonder al te veel voorzieningen. Vervolgens zijn we iedere zomervakantie naar campings geweest. Eerst met een tent en later met een heel eenvoudige caravan. Nu hebben we een iets luxer exemplaar. We vinden het heel plezierig om met ons eigen huisje op stap te gaan. Je kunt je in dat huisje terugtrekken, als je geen behoefte hebt aan ander gezelschap. Heb je zin in wat meer contact, dan is er altijd wel iemand om een praatje mee te maken. Maar die praatjesmakerij moet geen verplichting worden. Geen verplicht koffie/theedrinken of een verplichting om over en weer een borrel of iets anders bij elkaar te halen. Vrijheid, blijheid.

Je zult ons ook niet vinden in kantines, of bij de bingo, of bij enig ander volksvermaak. Begrijp me goed, daar heb ik niets op tegen. Ieder moet doen waar hij/zij zin in heeft. Wij zijn geen mensen die daar zin in hebben. Een keer hebben we een uitzondering op de regel gemaakt. Dat was vorig jaar. Wij hebben toen een wedstrijd van het Nederlands elftal gezien. Dat was voorlopig genoeg. Dit jaar speelt Oranje niet. We hoeven dus niet naar de kantine dit jaar.

Op een camping is hygiëne heel belangrijk. Zeker als je kleine kinderen bij je hebt en zeker als je ergens in Frankrijk op een onnozel klein, maar oh zo gezellig voor kinderen, campinkje staat. Constant hebben we lopen rondstrooien met goede raadgevingen. Denk er aan, niet met je handen aan de muren komen in de wc. De toiletbril moet je niet aanraken met je vingertjes, alleen er op zitten, als het niet anders kan. Gebruik liever de sta-wc, als je tenminste goed op je hurken kunt zitten. Was je handen echt goed na toiletbezoek. Drink geen water uit de kraan, in tijden van een hittegolf (we zaten aan het uiteinde van een schiereiland, waar het water bij hitte niet bepaald  van goede kwaliteit was).

En nu kom ik bij de Doe een gok 8. Er was ook nog iets anders, wat we er in gepeperd hebben. Wat dat was, mogen jullie raden.

Misschien is het lastig. Maar mensen die "dit" gebruiken, weten wat het is. Succes.

Probleempje

Af en toe opent de log zonder de foto op de achtergrond. Ik zal het probleem met de "deskundige" bespreken, zodat het hopelijk opgelost kan worden.

Als het mij overkomt, sluit ik de log en open hem opnieuw. Dan opent hij meestal wel goed.

Het advies van de "deskundige" is:
Waarschijnlijk oude cookies op je/jullie computer die hij dan nog oppikt.
Vernieuwen (F5) werkt dan meestal wel.

Hebben jullie dit "probleem" ook, druk dan allemaal op F5!!!

Bezige bij

Gisteren was ik een bezige bij. Huishoudelijke werkzaamheden, logje verder in orde maken en een handleiding schrijven. Ik kwam tijd te kort. De dagen daarvoor ook al. Dat is de reden dat ik achterloop met het lezen van de diverse logs en dat ik nu amper tijd heb om iets fatsoenlijks neer te schrijven.

Vorige week toen wij van het station naar mijn vader liepen, roken en zagen wij een jasmijn in volle bloei. Bij ons vorige huis hadden wij die ook. Genieten was dat ieder jaar weer van de prachtige bloemen en van de heerlijke geur. Toen ik in mijn archief naar de salomonszegel zocht, kwam ik ook foto's van de jasmijn tegen. Als ik de foto zie, ruik ik hem bijna.

Zo wil ik de nieuwe week ingaan. Genietend, niet alleen van de bloemen om me heen, maar ook van de voorbereidingen op de vakantie.

In het nieuw

Kortgeleden zei ik tegen Annemarie dat ik de layout van sommige sites zo mooi vind. Deze hebben een foto als achtergrond, die niet mee naar boven schuift als je naar beneden scrollt. (Als ik deze zin overlees, dan lijkt het heel gek, maar het klopt wel.) Zou zoiets ook in web-log kunnen. Vast wel, was haar antwoord. En binnen de kortste keren kreeg ik van haar de link om zoiets te doen.

Het leuke is dat Annemarie nu de nieuwe layout van haar nieuwe site ook zo heeft gemaakt en dat er nog iemand heel creatief bezig is geweest.

Iedereen weet zo langzamerhand wel dat ik een spijkerbroekenmens ben. Het werd daarom tijd voor een andere layout en dit keer iets met water. Door eerst de problemen van de andere computers op te lossen, heeft het uitvogelen van alle aanpassingen wat tijd gevergd. Met name het vinden van een juiste foto. Ik had er eentje in gedachten, maar die leende zich toch niet zo om als achtergrond te dienen. De foto is gemaakt terwijl we naar Schiermonnikoog voeren. Het was afgaand tij. De golven botsten al tegen de zandplaten aan. Dat vind ik altijd fascinerend en ik kan uren kijken naar het spel van water en land. Er zit te veel wit in de foto om als juiste achtergrond te kunnen dienen.

Daarom heb ik een andere foto gekozen. Wij voeren hier van een wonderschoon eiland, Belle Île, terug naar het schiereiland Quiberon. Het was wat heiïg en er hing een heel apart sfeertje op het water. Om dat gevoel van toen een beetje vast te houden, gebruik ik de foto als achtergrond.

Vandaag gaat de verandering in. Hier en daar moet nog wat aangepast worden, maar dat zal de komende dagen gebeuren.

Kijkje in de tuin(en)

Bij ons vorige huis hadden we een grote tuin met een verscheidenheid aan planten, struiken en bomen. Toen wij daar in 1984 kwamen wonen, vonden wij onder de bomen salomonszegel. Het is een echte bosplant.

Ik vind het een schitterende plant met al zijn klokjes onder elkaar en zijn tere kleuren. Toen wij in 2005 gingen verhuizen, hebben we een polletje uitgestoken en hier op een beschut plekje in de tuin gezet. Van de week ging ik eens kijken of hij al bijna ging bloeien. Maar er was niet veel van de plant te zien. Opgevreten. Maar eerste reactie was dat de slakken weer eens hadden huisgehouden. Maar toen ik beter keek, zag ik dit.

Die beestjes kende ik niet en ben maar eens gaan snuffelen op internet en daar vond ik dat dit de larven van de Phymatocera aterrima zijn, een trage, geheel zwarte, laat in de lente vliegende bladwesp, waarvan de larven (bastaardrupsen) groepsgewijs aan de bladeren vreten. Ik vond ook nog een foto van deze wesp. Met deze bewoners van onze tuin ben ik niet bepaald blij, zoals jullie zullen begrijpen.

Al rondkijkend en fotograferend zag ik in de goudiep ineens galletjes.

Ik ken eikengallen, maar in de iep had ik ze nog nooit gezien. En dan is internet toch een geweldig naslagwerk, want na lang zoeken vond ik ook hierover informatie. Deze gallen worden gemaakt door de iep-grasluis (Tetraneura ulmi). Een beestje met een lengte van 2 - 4 mm. Ze leven binnen de blaasvormige gallen aan de onderzijde van iepenbladeren. Voor het uitvliegen van de gevleugelde, volwassen luis opent de gal zich aan het ondereinde. De jonge luis is olijfgroen van kleur. Later wordt hij geel en oranjerood. Komt regelmatig voor van mei tot september. Met deze bezoekers van onze tuin heb ik geen problemen. Ze maken alleen een galletje en vreten niet het blad. De boom heeft wel wat met die balletjes.

Terwijl ik zo rondliep door de tuin, zag ik dat deze ook wordt gebruikt als openbaar toilet. Ook al is de tuin niet groot, er is altijd wel wat te beleven en te zien. Leuke dingen, mooie dingen en wat banale dingen.

De computer heb ik gisteren naar mijn vriendin teruggebracht. Alles werkte weer perfect. Zij blij en ik ook blij. Voordat ik weer naar huis ging, hebben we naast een uitbundig bloeiende clematis een kopje thee gedronken. Een waar feest om naar te kijken. Vorig jaar hebben er maar 2 bloemen gebloeid en dit jaar is het een waterval van bloemen.

In mijn vorige log was ik vergeten te melden dat ik weer een foto heb ingezonden voor de Thursday Challenge, met als onderwerp Peaceful. Hij is te zien als je op de zonsondergang hieronder klikt.

Ik kan nu heel relaxt aan het weekend beginnen. Ik heb er zin in. Jullie ook?

Groeten van... de blauwe vaart?

Uit ons huis aan huis krantje viel gisteren een ansichtkaart. Voorop het krantje stond in een artikeltje, waarom ieder huishouden deze kaart kreeg:

"Het lijkt wel nep, de luchtfoto waarop de blauwgeschilderde straat te zien is. Toch is het een echte foto waar niet aan "gefotoshopt" is. Vanuit de lucht is het blauw even opvallend en helder als op de grond. Het aardige van dit 1 kilometer lange kunstwerk is misschien wel dat iedereen er een mening over lijkt te hebben. Van "zijn ze gek geworden" tot en met "het leukste wat ik in jaren heb gezien" en alle gradaties ertussenin. Duidelijk is dat het dorp zichzelf hiermee op de kaart heeft gezet."

Daaronder stond nog in een kadertje:

"Bijlage in deze krant: gratis ansichtkaart. Aardig om vrienden of familie uit te nodigen voor een zomeravondwandeling over de blauwste boulevard van Nederland...?"

Als je deze echte foto bekijkt, dan zat ik toch redelijk in de richting met mijn gefotoshopt werkje.

Een tijdje geleden vertelde ik dat ik een keer wilde proberen het voormalige gebouw van De Nederlandse Bank 's avonds op de foto zetten met behulp van het statief van Annemarie. Gisteravond zijn we er op uitgetrokken. De foto's kunnen er mee door. Om echt hele mooie foto's hiervan te maken, moet de camera iets beter zijn. Ik denk dat de foto's van Annemarie een stuk beter zullen zijn. De schijnwerpers die op het gebouw schijnen, veranderen iedere keer van kleur, waardoor het gebouw er steeds anders uitziet.

De binnenwatertuin komt echter het mooiste uit als het gebouw rood/wit wordt belicht.

Dit was weer een kijkje in mijn dorp. De volgende log wordt een kijkje in onze tuin. Een prettige vrijdag!