Donderdag 31 Augustus 2006 om 00:00
Iedere keer als ik de voordeur uitga, word ik hartstikke vrolijk omdat ik mij in Oostenrijk (of Zwiterserland) waan. Onze overbuurvrouw heeft namelijk aan haar balkon bloembakken hangen met geraniums. Deze hebben het heel moeilijk gehad in de hittegolf, maar ze fleuren helemaal op met het huidige miezerige weer.
Omdat het bloemschikken pas weer op 29 september gaat beginnen, heb ik mezelf gisteren maar weer met een klein boeketje verwend.
Het binnenste van een bloem intrigeert mij altijd. Als je dat van dichtbij fotografeert, krijg je heel aparte vormen. Zo ook bij deze calla. Zeker omdat deze bloem niet helemaal opgerold is, wat normaal wel het geval is.
Tot slot iets wat niets met bloemen te maken heeft. Omdat ik nogal eens wat programma's maak in Excel en Access voor mensen die daarom verlegen zitten, leek het mij leuk om mijn eigen logo toe te voegen. Ik heb wel een klein beetje verstand van die programma's, maar ik ben niet zo creatief om een logo zelf te ontwerpen. Nu heb ik een heel lieve neef - die hiervan verstand heeft - en die heb ik gevraagd wat voor mij te maken. Vanavond stuurde hij mij zijn ontwerp op. Na wat heen en weer gepraat heeft hij deze nog wat aangepast, zodat ik nu een keuze kan maken uit 3 stuks. Jullie mogen zeggen wat naar jullie idee de beste is. Ik heb er voor mezelf al wel 1 uitgekozen en ook Jan heeft zijn mening gegeven, maar dat zal ik in mijn volgende log vertellen. En dit zijn ze:
Ik zei dat dit logo niets met bloemen te maken heeft. Tegen mijn neef zei ik, dat ik het een ludiek hart vond, of een luie stoel. Maar als ik nog eens wat beter kijk, zie ik er ook wel een bloem in. Het is dus een logo waar je vele kanten mee op kunt. Mochten jullie je afvragen waar HaRT voor staat, dat heeft iets met mijn naam te maken.
Ik ben benieuwd naar jullie reacties. Welterusten voor straks en een hele fijne dag.
Woensdag 30 Augustus 2006 om 00:00
... ik niet zo’n oorpijn had gehad, zou ik niet naar de huisarts zijn gegaan (dubbele ontkenning, ben ik nu wel of niet geweest?),
… ik niet naar de huisarts was geweest, zou ik bij een kleindochter hebben opgepast,
… ik had opgepast, waren we waarschijnlijk naar een maisdoolhof in Borger gegaan,
… als het had geregend, zouden we naar de bibliotheek zijn gegaan in verband met een werkstuk dat ze wil maken,
… ik bij haar was geweest, had ik aan het eind van de middag haar moeder en oudste zus van de trein gehaald die van vakantie terugkwamen uit Griekenland,
… ik daar was geweest, had ik de verhalen van Jan en 2 kleinzoons uit de eerste hand kunnen horen die in de ArenA Amsterdam (geef mij maar De Kuip) een rondleiding hadden gehad,
… het etenstijd zou zijn geweest, hadden we gezellig met z’n achten kunnen eten,
… ik niet zo beroerd was geweest, had ik niet alleen thuisgezeten (ben niet zielig hoor),
… ik had kunnen oppassen, had ik niet hier in m’n uppie een vorkje zitten prikken,
… ik niet alleen thuis had gezeten, was deze log nooit geschreven,
… deze log niet was geschreven, hadden jullie nooit geweten wat ik gisteren heb gemist.
Maar het is zoals mijn moeder altijd zei: “As is verbrande turf”.
Lekker slapen en gezond weer op!
Dinsdag 29 Augustus 2006 om 00:00
Om met Geer en Goor te spreken: “Ik had er de kracht niet voor” om veel te doen gisteren, geen energie. Wel ben ik bij de fysiotherapeut geweest.
Waar ik mij nog steeds over verbaas is het volgende. Sinds 1980 heb ik continu fysio. Vanaf oktober ’86 zelfs 2x per week tot 1 januari ’85. Toen bleek dat ik niet op de “lijst van Borst” stond. Dat was een lijst met alle mogelijke chronische aandoeningen die voor vergoeding in aanmerking kwamen en mijn probleem stond daar niet op. Mijn schouder zit namelijk vast door 2 operaties vanwege het steeds eruit schieten. Dat geeft allemaal ellende door verkeerd gebruik van die schouder. Veel knopen in de spieren en daardoor ook iedere dag hoofdpijn. Dankzij de “goedheid” van mijn verzekering mocht ik nog 1x per week, terwijl andere verzekeringen maar 12 behandelingen vergoedden.
Vaak heb ik mijn fysiotherapeute gevraagd of ze de spieren niet wat steviger kan aanpakken (gezien ook mijn ervaringen met de sportmasseur/magnetiseur). Maar nee, ze moest aan haar vingers denken, want daarmee hoopte ze haar pensioen te bereiken. En dat is onzin, want het is maar net hoe je de druk uitoefent. Dat is aan te leren, heb ik gehoord van fysiotherapeuten.
Vorig jaar zijn we verhuisd en moest ik een nieuwe behandelaar zoeken. De eerste foezelde ook maar wat. Niet echt effectief dus. Deze werkt samen met andere fysio’s en op de lijst zag ik er een staan, vlak bij mij in de buurt, die tevens sportfysiotherapeut is. Daar heb ik een afspraak meegemaakt en mijn probleem voorgelegd. Hij dacht dat hij mij wel kon helpen en daarom ga ik nu naar hem toe en deze man is een zegen voor mij. Die pakt de zaak tenminste goed stevig aan. Hij behandelt de zogenaamde triggerpoints (zeg maar de knopen in de spieren). Het gevolg is dat ik er nog maar 1x per 2 weken naar toe ga. WAAROM BEHANDELEN NIET ALLE FYSIOTHERAPEUTEN CHRONISCHE GEVALLEN IN HET SCHOUDER- EN NEKGEBIED OP DEZE MANIER?? Hier heb je tenminste baat bij en het scheelt de zorgverzekeraar geld. Ik zal nooit van mijn probleem afkomen, maar verlichting is altijd welkom.
Zo dat jammerverhaal ben ik kwijt. Hoofdpijn en algehele malaise door de verkoudheid (of wat het ook is) was de reden dat ik “geen kracht” had en me maar achter de pc heb verschanst om op mijn dooie akkertje hier en daar wat rond te kijken en wat te knutselen naar aanleiding van een opmerking van Natazz. Zij vroeg zich af of het tijd was voor een slabbetje voor Petje. Daarom heb ik met wat knip- en plakwerk zo’n ding gefabriceerd. Ik ben geen professionele plakker, dus het resultaat kan beter. Ik laat het toch maar zien om jullie mening te vragen. Vinden jullie dit ook iets voor onze Pet?
Ik wens jullie allemaal een goede energieke dinsdag toe.
Maandag 28 Augustus 2006 om 00:00
De dag begon als een echte "zon"dag. Stralend weer. Jan en ik besloten om een eindje te gaan fietsen na het middageten. Helaas pindakaas kon dat niet doorgaan: een dikke vette onweersbui. Het water kwam met bakken tegelijk uit de hemel. Petje die buiten was, wist niet hoe gauw ze binnen moest komen, want ze is als de dood voor donder.
Toen de bui voorbij was, wilde ze eigenlijk wel weer naar buiten. Maar ze durfde niet zo goed. Ze heeft wel een half uur voor het kattenluikje gezeten en zich afgevraagd: doe ik het wel of doe ik het niet.
Toen ze uiteindelijk buiten was en voor de schuifdeur zat, keek ze me echt zo aan van: zie je wel dat ik een knappe meid ben en best wel wat durf?!
Aan het eind van de middag werd haar dag helemaal goed toen Annemarie thuiskwam. Binnen de kortste keren had ze haar tas in beslag genomen. Zo van, nu kun je niet weg want hier lig ik.
Maar het toppunt van de dag moest nog komen en dat was toen Annemarie haar op schoot nam. Ze kwijlde in opperste extase toen Annemarie haar wat onder de kin aaide.
Eind goed, al goed.
Ik hoop dat iedereen weer genoeg energie heeft opgedaan om de komende week er volop tegenaan te gaan, werkend of vakantie vierend. Groetjes en
Zondag 27 Augustus 2006 om 00:00
Terwijl Annemarie lekker op de flutter is, hebben de ouwetjes wel even het werk voor haar gedaan. Verschil moet er zijn, nietwaar?! Het verschil tussen werkpaarden en luxe paarden.
Het schilderen is vlot gegaan. Hieronder een impressie van de werkzaamheden:
Terwijl Jan nog aan het schilderen was, ben ik even naar Ikea geweest, omdat Annemarie nog iets nodig heeft. Ggrrrrrrrrrrrrrrrrr, was het weer niet aanwezig. Dus met lege handen naar haar huisje terug.
's Avonds was ik alleen thuis. De voetbalcompetitie is weer begonnen en Jan was naar zijn cluppie. Daar gaat hij al jaren naar toe met een vriend, een vroegere buurman. Die heeft een skybox, dus de heren kunnen heel luxueus voetbal kijken. Maar toch mis je in zo'n box de sfeer van de supporters. Het voordeel is wel dat je niet zo tussen de vloekende en tierende mannen (maar ook vrouwen) zit. Waarom dat moet, is voor mij altijd de vraag. Voetbal maakt vaak de oermens wakker in een mens geloof ik.
Terwijl ik naar de diverse schaatsprogramma's keek op tv, heb ik lekker ook wat met foto's zitten spelen op de computer (er zijn zoveel onderbrekingen dat dat gemakkelijk kan). Maar ook de wasmachine werd regelmatig gevuld. Dat is vaste prik in het weekend.
Vandaag staat er weinig op het programma. Ik ben benieuwd naar de verhalen van Annemarie als ze thuis komt. Dat zal Petje deugd doen, want ze heeft gisteren heel wat lopen mekkeren toen wij thuiskwamen. Ze vindt het niets als ze alleen is.
Welterusten voor straks. Gezond weer opstaan en een heel gezellige zondag toegewenst.
Zaterdag 26 Augustus 2006 om 00:00
Momenteel toert door Nederland het GROENE GEVAAR. Een ieder die het ziet wordt verzocht te toeteren of te zwaaien. Het is mijn dochter Annemarie (de vogel die bijna is gevlogen).
Met een tussenstop bij Natazz is zij naar mijn vader gereden, die zij al lange tijd niet had gezien. Hij zal het heel fijn vinden dat zij gekomen is. Zoveel mensen ziet hij niet meer. Dat krijg je op zijn leeftijd. Hij hoopt in november 95 jaar te worden. En als je denkt dat hij op zijn lauweren rust, niets is minder waar. Weliswaar is hij niet meer zo mobiel, maar woont nog zelfstandig en doet zelf nog boodschappen (met de auto), kookt, wast, strijkt, maakt schoon, leest per dag onnoemelijk veel kranten, kijkt naar zowat ieder journaal dat maar is te zien op tv en is verslaafd aan tennis op de beeldbuis. Me dunkt een aardige dagvulling.
Iets minder geslaagd was het dat Annemarie totaal geen aandacht had voor Petje. Dat was wel wat begrijpelijk, want haar jongste broer en zijn 2 oudste kinderen waren op bezoek. Maar toch was Petje hoogst verontwaardigd. Zij is weggekropen en heeft zich een hele tijd niet laten zien.
Helaas konden de vrouw van haar broer en haar jongste nichtje (geboren 5 juli j.l.) niet meekomen. Dat vonden we nog niet vertrouwd. Als wij inderdaad kinkhoestachtige verschijnselen hebben, dan is het niet raadzaam in de buurt te komen van een klein kind dat nog niet is ingeënt. Hopelijk kunnen we haar binnen niet al te lange tijd weer zien.
Het was hier schitterend weer. De libellen vlogen af en aan in de tuin. Altijd fascinerend om naar te kijken.
Terwijl het groene gevaar rondrijdt, gaan Jan en ik vandaag haar kamer schilderen, groen en geel. Verschil moet er zijn nietwaar. Zij lekker crossen door het land en die ouwetjes maar werken! ;)
Helaas ging het vandaag weer mis in haar vissenkom. Bij het schoonmaken vond ik al 2 jonkies die het loodje hadden gelegd. Bij thuiskomst vond Annemarie het vrouwtje stil op de bodem liggen (geschrokken van haar, of gestresst door de schoonmaakpartij?). In ieder geval hebben ze alledrie weer een zeemansgraf gekregen. Er zijn er nu nog ongeveer 47, dus er is nog genoeg leven in de brouwerij.
Dit waren zo mijn belevenissen van gisteren. Vandaag hard werken en morgen uitrusten.
Vrijdag 25 Augustus 2006 om 00:00
Mijn dag kon niet meer stuk gisteren. Wat eerst leek te mislukken omdat de expert ook niet de vinger kon leggen op het probleempje en vertrok zonder dat ik draadloos was, is het uiteindelijk toch gelukt. IK BEN WEER DRAADLOOS! Hoe dat kan: Ik heb nog maar weer eens met het bedrijf gebeld dat het modem had aangelegd. Telefonisch nog wat testjes gedaan en wat bleek: het wachtwoord voor de beveiliging moet niet met HOOFDLETTERS (zoals de monteur had gezegd) maar met kleine letters. U wordt bedankt! LL En het gekke is dat het w-woord op de andere pc's in huis wel ingebracht moet worden met HOOFDLETTERS. Zou je hem niet?
Jan en ik zijn daarna maar op de fiets gestapt om weer wat conditie op te bouwen en omdat ik het adres van mijn nieuwe kapper wilde zoeken. Oh griezel. Hoe zou deze knippen? Sinds onze verhuizing vorig jaar april ben ik eigenlijk nog niet goed geknipt. En dat is zo belangrijk voor mij, omdat ik met mijn ene arm niet achter mijn hoofd kan komen en dus niet kan tutteren met mijn haar. Het moet na het wassen meteen goed vallen. Ik hoop dat deze nieuwe het goed doet. Eerst maar eens een afspraak maken. Wordt vervolgd.
Uiteindelijk moesten we toch nog hard fietsen want er kwam een onweersbuitje aan. Toch kon ik het niet laten hier en daar te stoppen om een foto te maken.
Een gele plomp (met pompeblêd, we zijn in Friesland nietwaar):
Bij ons vorige huis in het kleine dorpje hadden we een heel grote vijver. Daar hebben we geprobeerd een beschermde bloem groot te brengen. Helaas is dat niet gelukt. Maar nu onderweg kwam ik hem weer tegen mijn lievelingsbloem van de waterkant, een zwanebloem (heb ik iets met zwanen dan?):
En ja hoor - inmiddels regende het al behoorlijk - in een klein slootje zag ik weer een familie zwaan, dit keer met 5 jongen:
Vandaag komt Annemarie even thuis om de auto op te halen voor haar rondrit door Nederland. Ik ben benieuwd hoe Petje reageert. Die zal vast niet blij zijn dat ze heel snel weer weggaat. Maar als ik het goed heb, komt ze zondag weer even thuis. Dan kan ze misschien weer wat aandacht krijgen van haar slaap/vlamaatje. Vandaag lag ze maar heel zielig boven op de keien te dromen van Annemarie. Ik vraag met wel af wat ze er toch zo lekker aan vindt om bovenop die stenen te liggen:
Vandaag laatste werkdag van de week. Maak er wat moois van, zodat je heel relaxed aan het weekend kunt beginnen.
PS Dat groene beest van gisteren blijkt een sprinkhaan te zijn. In mijn hele leven had ik nog nooit zo'n groene gezien, alleen maar "grijze". Je bent dus nooit te oud om iets te leren.
Donderdag 24 Augustus 2006 om 00:00
Ik ben boos op mijn computer.
Het is natuurlijk domme pech dat de expert gisteren toch niet kon komen. Vandaag zal het dan wel gebeuren. Gelukkig kreeg ik dus gisteren van Annemarie de tip om haar kabel te pakken die nog boven op haar kamer lag. Ik internet nu dus nog wel in de hal, maar ietwat comfortabeler, want de kabel is net niet lang genoeg om in de kamer te komen.
Toch blijf ik lachen - ondanks de pech - net als het beertje op deze (niet voorspelde) sombere dag in onze tuin.
En tot slot nog een vraagje: Wie kent dit beest dat ik ook in onze tuin tegenkwam?!
Fijne donderdag toegewenst met VEEL ZON!!
Woensdag 23 Augustus 2006 om 00:00
Gisteren was het een saaie, grauwe en regenachtige dag. Tot nu hebben we hier nog haast geen regen gehad in tegenstelling tot andere plekken in Nederland. Nou nu hoosde het. Gelukkig niet zo erg dat er overstromingen van kwamen, maar de regengoten en riolen zijn weer eens goed doorgespoeld.
De was opruimen was ook saai. Niet vanwege de kleurige knijpers en ook niet dat ik een hekel heb aan strijken en opruimen, maar omdat het nu niet bepaald geestverrijkend is. Met een muziekje erbij is het wel uit te houden.
Verder is ons leven op dit moment behoorlijk saai door de lichamelijke toestand. Alles wat je doet kost energie en dat hebben we niet zoveel. Gelukkig konden de eerste medicijnendoosjes in de prullenbak worden gegooid en gelukkig gaat het iets vooruit en zijn de hoestbuien wat minder. Maar iets doen, zit er nog niet in door het snel vermoeid zijn.
En last but not least, mijn computer is nog steeds saai. Een draadloze toegang tot internet heb ik helaas nog niet en daarom begeef ik mij in onze hal op het grenzenloze web. Zoals jullie eergisteren konden zien nu niet bepaald de meest inspirerende omgeving. Gelukkig komt er vandaag een "expert" die de boel zal bekijken en hopelijk kan repareren.
Geniet van de zonnige woensdag voordat de buien er weer zijn op donderdag.
Dinsdag 22 Augustus 2006 om 00:00
De problemen met het modem zijn opgelost. We blijken te ver van een schakelkast te wonen, waardoor het modem moeite heeft met de snelle verbinding en daardoor uitflipt. Gevolg: ander abonnement met lagere snelheid.
De problemen met mijn netwerkadapter zijn nog niet opgelost. Ik kan nog geen draadloze verbinding krijgen. Dus kan ik internet op via de kabel naar het modem. Dat modem hangt in de meterkast in de hal. Gevolg:
Hanny zit in de hal voor de geopende meterkast te internetten. Maar dat boeit niet. Vandaag ga ik verder knutselen aan het draadloze probleem. Ik heb een grote broer die veel verstand van computers heeft en die zal ik vandaag weer inschakelen, net als gisteren.
Er zijn gelukkig ook nog andere dingen dan de computer. Gisteren is mijn bloemenzaakje weer opengegaan na een vakantie van 3 weken. Daarom heb ik meteen maar een klein boeketje gekocht, want de bossen bloemen in de supermarkt was ik eigenlijk een beetje zat.
En dan is natuurlijk Petje er ook nog. Gisteren had ze wat ontwenningsverschijnselen omdat Annemarie weer weg was. Ze vroeg dan ook veel aandacht. En vanavond dacht ze: ik zal maar op de uitkijk gaan liggen. Misschien komt ze dan.
Maar toen Annemarie niet kwam, legde ze het moede hoofd neer en ging een dutje doen.
Een fijne dinsdag voor iedereen!
Maandag 21 Augustus 2006 om 00:00
Internetproblemen
De problemen met onze internetprovider hebben van zaterdagavond ± 22.00 uur tot zondag 17.00 uur geduurd. Heel vervelend dat zoiets net in het weekend gebeurt. Alleen heb ik nog een probleem. Jan kan wel internet op, maar ik niet. Ik heb beperkte of geen internettoegang. Ik heb al op verschillende forums gekeken, maar kan geen oplossing vinden voor mijn probleem Morgen maar met de provider bellen.
Gisteren stond in het teken van de verhuizing van een groot aantal spullen van Annemarie. Bovendien zijn we aan het shoppen geweest bij Ikea (waar bleek dat er nog eerlijke vinders bestaan). En vervolgens moet het gekochte in elkaar worden gezet. En dat bij een buitentemperatuur van 25º C en broeierig weer. Helaas was ik mijn camera vergeten, dus alle zweetdruppels die we met z’n drieën geproduceerd hebben, heb ik niet op de gevoelige plaat kunnen vastleggen.
Thuisgekomen ben ik onze tuin ingegaan om toch nog wat foto’s te hebben. Daar zag ik dat, hoewel we nog volop zomer horen te hebben, de herfst toch al zijn intrede heeft gedaan. De sedum begint al aardig te kleuren, er zijn al veel webben te bewonderen en de spinnen zijn ook zeer actief.
Zoals je kon verwachten, kregen we ’s avonds onweer. Gelukkig geen zware bui. Jammer genoeg is het mij niet gelukt om de bliksem te vangen.
Zondag rustdag?
Vanwege de problemen met internet besloot Annemarie naar Groningen te gaan, want ze moest nog een paar kopfoto’s maken. En dan gaat er natuurlijk wederom een stuk inboedel mee. Gevolg: hard werken en dat op de vrije zondag. Helaas voor haar was het niet mogelijk onderstaande foto werkelijkheid te laten worden.
Voor haar geldt: HUISDIEREN NIET TOEGESTAAN! L
Help, hoe moet het nu met de familie Vis?
Vlak voordat er weer eens een dikke bui kwam, was ik weer wat aan het fotograferen in de tuin. Vlak bij mij streek ineens een vlinder neer.
En toen de eerste druppels vielen, wist hij/zij niet hoe snel er onderdak onder die plank moest worden gezocht.
Veel plezier met alle werkzaamheden deze week (dus ook met vakantie vieren).
Zondag 20 Augustus 2006 om 00:00
De enige mogelijkheid om op dit moment op internet te komen is via de telefoon. Onweer? Daarom nu even geen log. Later op de dag zal ik de schade inhalen.
Tot dan.
Fijne zondag voor iedereen.
Zaterdag 19 Augustus 2006 om 00:00
Petje had gisteren een goede dag, want Annemarie kwam thuis. Op een gegeven moment kwam ze echter boven. Daar schrok ze van en ze vertrouwde het voor geen meter. Wat was er aan de hand?!
Ondanks het feit dat er nog gewerkt moet worden in/aan haar kamer, heeft Annemarie de kriebels gekregen om haar spullen over te brengen. Zeker nu haar medebewoners zich ook gaan settelen. Dus gisteren stond in het teken van het ontmantelen van haar kamer en het inladen in de auto, zodat we vandaag het een en ander kunnen overbrengen.
En Petje weet deksels goed dat als er spullen naar de auto worden gebracht, dan is het niet pluis. Dan blijft ze alleen thuis en daar houdt ze absoluut niet van. Ik denk echter dat ze er vanzelf wel aan went dat haar slaapmaatje minder vaak thuis slaapt dan voordien.
De kasten van mams waren van te voren al grondig geïnspecteerd en alles wat van haar gading was, had Annemarie al apart gezet.
Op het allerlaatste moment werd de dromenvanger ook nog van het plafond geplukt. Daar kan Annemarie niet buiten. Eventuele kwade dromen, bijvoorbeeld over lekkages, moeten toch onschadelijk worden gemaakt tijdens het slapen.
Het wordt dus hard werken om morgen alles bij haar boven te krijgen, want ik heb niet gehoord dat ze stevige mannen/vrouwen heeft gevonden die komen helpen. Maar na het sjouwen zullen we vast net zo lekker kunnen slapen als Annemarie straks kan in haar eigen nestje.
Het wordt dus hard werken om morgen alles bij haar boven te krijgen, want ik heb niet gehoord dat ze stevige mannen/vrouwen heeft gevonden die komen helpen. Maar na het sjouwen zullen we vast net zo lekker kunnen slapen als Annemarie straks kan in haar eigen nestje.
Een heel fijn weekend allemaal.
Vrijdag 18 Augustus 2006 om 00:00
Gisteren, onderweg naar de sportmasseur/magnetiseur ivm mijn schouderprobleem, zag ik in een vaart een familie die goed bij deze log past. Oordeel zelf maar. Toen het knijpen en losmaken klaar was en ik naar mijn volgende adresje reed, kon ik het niet laten om hiervoor te stoppen, zelfs even terug te rijden omdat ik ze "kwijt" was.
Toch wel een beetje gaar na het betere knijpwerk ben ik bij de computertijger, mijn 76-jarige "leerling" beland. Zit ze er niet prima bij?
Ze kon wel een steuntje in de rug gebruiken, want door de vakantie waren bepaalde zaken toch wat op de achtergrond geraakt en die hebben we dus even opgehaald. 
Ook hebben we de bezem gehaald door haar mappen en bestanden. Overal en nergens stond wat door haar vele probeersels. Maar het is goed dat ze zo bezig is om dingen uit te zoeken, want op die manier leert ze toch het snelste.
Toen ik bij haar aankwam, werd ik luidkeels miauwend begroet door een tamme boerderijkat, die altijd om aandacht bedelt. Qua uiterlijk een heel verschil met Petje, maar ongeveer net zo lief ook al lijkt het op deze foto of hij nogal chagrijnig is.
Rond haar huis is altijd wel wat te fotograferen. En gisteren heb ik een heleboel foto's gemaakt van de paarden met veulens. Prachtige beesten. En zo mak als ik weet niet wat. Het leven is goed op het platteland.
Rond haar huis is altijd wel wat te fotograferen. En gisteren heb ik een heleboel foto's gemaakt van de paarden met veulens. Prachtige beesten. En zo mak als ik weet niet wat. Het leven is goed op het platteland.
Als uitsmijter van deze log 2 foto's van gelukkige moeders met hun veulens. Zijn het geen beauty's?
Iedereen blij dat het vandaag weer de laatste werkdag van de week is? Maak er wat van en daarna op naar het weekend. :)
Donderdag 17 Augustus 2006 om 00:00
Gisterochtend las ik het volgende bericht in de krant:
Als ik absoluut iets niet lekker vind om te eten, is dat wel vis. Dus tijdens de zwangerschap heb ik zeer zeker nooit en te nimmer vis gegeten. RaRa hoe kan het dan dat mijn kind zo lenig is. Die kan nog steeds haar benen in haar nek leggen. Dat zullen vele anderen van haar leeftijd haar niet nadoen.
Half juli zijn Jan (mijn man) en ik voor een paar dagen naar Oostenrijk geweest om Annemarie te feliciteren met haar verjaardag. Dat was een zeer geslaagd tochtje. Zeker gezien haar reactie toen zij ons zag en ook omdat wij een prachtige rondrit hebben gemaakt bij de Grossglockner. Overweldigend mooi was het daar.
En of het nu door die sneeuwbal van Annemarie kwam of door iets anders, zowel Jan als ik zijn daarna zeer zwaar gaan hoesten, waarbij het soms lijkt of we stikken. Daarom gisteren met z'n tweeën maar even bij de huisarts geweest. Zijn wat kinkhoestachtige toestanden en daarom hebben we allebei een kuurtje van 7 dagen gekregen. Hopelijk kunnen we binnenkort weer van alles en nog wat doen zonder te hoesten en zonder het gevoel te krijgen te stikken. Gelukkig is het achter de pc zitten niet te inspannend.
We kregen een kaart van Annemarie's zus en haar gezin. Na een beroerde tijd vlak voor de vakantie, hebben ze even heerlijk bij kunnen komen in een mooi gebied. En naar mijn idee een prima omgeving om tot rust te komen: bij W A T E R V A L L E N ! ! !
Veel plezier vandaag bij wat je ook moet (of niet moet) doen.
Woensdag 16 Augustus 2006 om 00:00
Toen ik gisteren was opgestaan, Petje eten had gegeven, thee had gezet en brood voor ons had klaargemaakt, zou ik de vissen eten geven. Heb ik uiteindelijk ook gedaan, maar eerst moest er een droeve taak worden vervuld. De mannetjesvis was heengegaan en lag op de bodem van de kom. Ik kreeg toen meteen een blik in de nietsontziende dierenwereld: een heleboel jonkies waren zich te goed aan het doen aan het stoffelijk omhulsel. Dat kon ik niet aanzien, dus heb ik gauw het schepnetje gepakt en de vader van al die jonkies een passende laatste rustplaats gegeven (het toilet).
Aan het eind van de ochtend kwam een monteur een draadloos modem plaatsen ipv een modem en een router, zodat we nu:
- sneller internet hebben dan voordien (12 MB ipv 4 Mb)
- gratis kunnen telefoneren naar vaste nummers
Ik ben benieuwd of met name dat laatste goed gaat lopen en of we wel bereikbaar blijven voor familie en vrienden.
Het gevolg van deze installatie was dat ik ook het een en ander moest installeren en aanpassen op de andere computer. En aangezien ik maar een eenvoudige huisvrouw ben met niet al te veel verstand van computers, ben ik daar toch een groot deel van de middag mee bezig geweest (hoewel ik ook regelmatig even in logland was te vinden).
Wie het meest van de snelle internetverbinding gebruik zal maken, is Annemarie denk ik. Als die thuis is in het weekend zal haar computer overuren maken.
Dit was het weer voor deze keer. Slaap lekker en vandaag gezond weer op.
Dinsdag 15 Augustus 2006 om 00:00
Wasvrouw:
Annemarie bracht vannacht nog wat wasgoed mee dat ze was vergeten en strooide dat (met mijn toestemming) uit in de bijkeuken. Werk aan de winkel dus.
Bewaakster:
Petje dacht: hé dat ruikt naar mijn slaapmaatje (of vlavrouwtje, wat je maar wilt), daar kan ik lekker op gaan liggen en is het net of ik bij haar ben. Die lekkere geur. Helaas pindakaas voor haar, maar het gaat toch echt in de wasmachien.
Dierenverzorgster:
Wie was altijd de pineut in huis toen Annemarie 2 goudvissen had: ja juist, ik zei de gek. Dus toen die 2 het loodje hadden gelegd, riep ik dat ik nooit meer voor haar vissen zou zorgen. En wat gebeurt er dus nu, nu ze aan het kamperen is in Groningen? Je raadt het al, ik zorg voor haar vissen. Dat zijn er inmiddels zo'n stuk of 50, want nadat half juli de eerste bevalling plaatsvond en er 25 nieuwe visjes bij waren gekomen, gebeurde dat vorige week weer. Help, er dreigt overbevolking in de kom!
Eigenwijsje:
Gaat het regenen en zit iemand me buiten smachtend aan te kijken: ik wil naar binnen. Doe je de deur open en wat doet madam? Steekt ze haar tong tegen je uit. Katten, zou je ze niet?! ;)
Welterusten!
Maandag 14 Augustus 2006 om 00:00
Gisteren (zondag) was het een heerlijke dag. Het zonnetje scheen en het was een aangename temperatuur. Niets hoefde, alles mocht. Ik heb wel wat gewassen en gestreken, want Annemarie komt vannacht thuis en wil dan morgen wat schone kleren mee naar Groningen nemen. Gelukkig was het niet veel, dus was er tijd om lekker in het zonnetje ons boterhammetje te eten, een tijdschrift te lezen en wat foto's te maken.
Er staat bij ons in de tuin de een of andere bloeiende plant waarvan ik de naam niet weet. Deze is ongeveer 2 meter hoog en heeft een overweldigende hoeveelheid bloemen, die een enorme aantrekkingskracht uitoefenen op bijen en groene vliegen. Gelukkig vliegen die alleen maar naar die plant en niet naar de tafel waar wij zitten.
Ook Petje - onze poes komt uit het asiel en daar hadden ze haar Petty genoemd omdat ze een zwart vlekje op de kop heeft - had een luierdag vandaag. Die lag heerlijk in het zonnetje te slapen. Als ze wakker was, ging ze uitgebreid liggen rollen en mekkeren dat ik even op haar buik moest kroelen, want dat is voor haar het toppunt van genot.
Maar waar ik het meest van genoten heb deze zonnige zondag, was de atletiek. Ongelooflijk wat met name op de marathon wordt gepresteerd. Daar neem ik mijn petje voor af en doe het de atleten absoluut niet na. Want als ik ergens een broertje dood aan heb, dan is het aan (hard)lopen.
Zaterdag 12 Augustus 2006 om 00:02
Mijn dochter is vorig weekend de deur uitgegaan en op kamers gaan wonen. Ze heeft een leuke kamer (nou ja kamers, haast een appartement) gevonden in het centrum van Groningen. Beter kan het haast niet. Zeker niet voor haar met al die leuke winkeltjes daar in de buurt. Ze zal zich daar als een vis in het water voelen.
Hier in huis is het daarom rustiger geworden. Geen radio meer op "volle toeren" (vond ik wel gezellig, mijn man minder) en geen rondslingerende tassen. Maar ook geen gezellige kletspraatjes meer. Toch is het prima dat zij nu zelfstandig woont. Het is goed om zelf te tutteren zonder bemoeienis van ouders, zelf beslissingen te nemen en zelf de boel financieel rond te breien. Daar word je echt volwassen van.
Er moet nog wel veel gebeuren op haar nieuwe adres. De verbouwing is nog niet helemaal rond, waardoor er ook nog gewerkt moet worden op haar kamer. Daarom wil ze nog niet al haar spullen daar hebben. Toch wordt zo mondjesmaat het een en ander overgebracht, zodat het er steeds gezelliger gaat uitzien.
Mijn dochter is een verwoed weblogster. Ik heb iedere keer weer (eigenlijk iedere dag) met veel plezier haar logs gelezen. Dat blijf ik natuurlijk doen nu ze het huis uit is. Maar ze heeft me eigenlijk wel aangestoken met het logvirus. Dus nu het rustiger is, zal ik ook proberen het een en ander op het web te zetten. Dat zal niet iedere keer evengoed lukken, maar oefening baart kunst denk ik maar zo.
Waar ik iedere keer iets over zal zeggen als ik iets schrijf, is over haar "lekker ding" (onze poes) die haar mist. Ze zeggen wel eens dat poezen alleen gebonden zijn aan het huis waarin ze leven en niet aan de mensen. Nou Petje is sterk gehecht aan de mensen die erin wonen/woonden. Daarom weet ze niet zo goed waar ze het nu moeten zoeken. Als ze niet slaapt, draait ze vaak om me heen en "knort" dan wat naar me. Met andere woorden: "waar is mijn slaapmaatje nu?" Ik kan haar dat echter niet duidelijk maken en knuffel haar dan maar eens lekker.
Zo, dat was mijn eerste verhaaltje. Er is nog meer te vertellen, maar dat komt een volgende keer.
Waar is ze nu toch?
Zaterdag 12 Augustus 2006 om 00:00
Geboren en opgegroeid in Den Haag. Na mijn schooltijd gewerkt in Amsterdam. En uiteindelijk in Zuidoost Friesland terechtgekomen, waarvan ik absoluut nooit spijt heb gehad. Voor geen goud zou ik weer in het drukke westen willen wonen.
Ik ben getrouwd en heb een dochter. Mijn man heeft uit een eerder huwelijk nog een dochter en 2 zoons, die ook kinderen hebben, 8 in totaal, welke geboren zijn tussen 1993 en 2006. Dit zijn 5 meisjes en 3 jongens, waarvan 1 tweeling (jongen en meisje).
Vanwege schouderproblemen (en daardoor hoofdpijnklachten) ben ik geremd in mijn doen en laten. In principe wil ik het daar niet al te veel over hebben, maar eenmaal heb ik er een logje aan gewijd. De computer is daarom een ideaal apparaat voor mij, aangezien het werken daarmee fysiek niet belastend is. Ik zit er dan ook regelmatig achter en gebruik hem bijvoorbeeld voor de opslag en bewerking van mijn foto's, voor mijn (dagelijkse) logje en voor het maken van programma's met (stap-voor-stap) handleidingen in Excel en Access. Tevens schrijf ik lesjes voor een (computer)vriendin, die - hoewel al wat ouder - graag de computer wil leren kennen en gebruiken om daar leuke dingen mee te doen. Uiteraard zijn de lesjes zo gemaakt, dat ze stap-voor-stap leest wat ze moet doen en dat ze de daarbij horende schermafbeelding ziet. Ze heeft er plezier in en het doet haar goed, want "nu hoort zij erbij en weet ze waarover iedereen het heeft en kan ze zelf meepraten".
Mijn lijfspreuk is:
GELUK IS EEN ANDER BLIJ MAKEN
Ik ben een watermens en dan wel water in de breedste zin van het woord. Dus niet alleen water in zee, meer, rivier of waterval, maar ook wolken, sneeuw en ijs(pegels). Het zal dus duidelijk zijn dat mijn lievelingskleur is:
BLAUW
De onderwerpen waarover ik schrijf zijn zeer divers. Over alles wat op mijn pad komt. Bijvoorbeeld over mijn dagelijkse leven, de natuur, bloem(schikk)en, standbeelden, wat me opvalt in het nieuws, vakanties etc. etc. Kortom een allegaartje. Verwacht dus geen hoogdravende log.
Ik ben "gewoon", Hanny.
Zaterdag 12 Augustus 2006 om 00:00
