File
Woensdag 23 Mei 2007 om 00:07Gistermiddag hebben Jan en ik, hoe raar het ook klinkt, een goede middag gehad. De afscheidsdienst van onze vroegere vriend was zo speciaal. De aula zat barstensvol, waardoor nog zeer veel mensen in de hal moesten zitten of staan. De familie had de regie over het afscheid. Ieder kind sprak of zong zijn/haar vader toe. Zelfs een soort pleegzoon, een Algerijnse jongen die in Parijs woont en als klein knulletje van 2 jaar voor een paar weken naar hen toekwam om aan te sterken en vervolgens driemaal per jaar voor een paar weken bij hen logeerde en onze vriend als zijn vader beschouwde, sprak in het Nederlands een afscheidswoord voor hem. Ook onze vriendin heeft het woord genomen en haar dankbaarheid uitgesproken voor alle gelukkige jaren met hem. Daarnaast werd er ook nog door 2 anderen life gezongen en waren er nog 2 korte, maar krachtige toespraken van buren. Al met al, iedereen was bedroefd, maar werd door dit afscheid gesterkt. Het was heel intiem, ondanks de hoeveelheid mensen. Een mooier afscheid kun je eigenlijk niet bedenken. Een afscheid in dankbaarheid.
Toen wij vroeg in de avond thuiskwamen, hoorde ik ineens boem boem boem, net een soort trommel. Even later volgden andere instrumenten. Nieuwsgierig als ik ben, ging ik de tuin in en zag boven de muur een tuba langsglijden. Daar moest ik het fijne van weten. Snel camera gepakt en naar boven gegaan. Achter onze muur liep een orkestje met allemaal mensen er achteraan. Een soort "zwaan kleef aan".
Er bleven maar mensen aansluiten in de rij. Het was zo druk, dat de politie zelfs het verkeer op de rotonde moest regelen.
Binnen de kortste keren stond er een file.
De zwanen die Annemarie en ik, tijdens het therapeutische rondje van afgelopen zondag, hadden gespot, schrokken van al het lawaai en zwommen tegen de stroom in.
En ineens werd er geroepen en gezwaaid. Ik was dit keer gespot. Onze ex-buurvrouw (die van het plantje) en haar dochtertje liepen ook in de groep.
Maar er waren er meer die mij daar boven in de gaten hadden gekregen. Helaas voor hen en gelukkig voor mij, konden ze niet goed mikken en viel het pijltje in de goot.
Kortom, de avondvierdaagse is begonnen in ons dorp.
