Therapeutisch rondje
Maandag 21 Mei 2007 om 00:06Op 3 maart heb ik een log geplaatst met als titel "Muur/ijzeren gordijn". Ik liet toen verschillende (stukken van) muren zien. Een van de muren was het hekwerk "to close to", gemaakt door Jan Merx. Kortgeleden kreeg ik een mailtje van hem. Hij was tijdens het surfen op internet op mijn logje gestuit met zijn kunstwerk en hij vroeg zich af of hoe het daarmee was. Ook vroeg hij of ik eventueel foto's wilde opsturen. Uiteraard heb ik zijn verzoek ingewilligd en verteld dat het kunstwerk nog in zeer goede staat verkeerde.
In die log liet ik ook onze muur zien, zoals wij hem elke dag vanuit huis of tuin zien. Gisteren liep ik met Annemarie met onze camera's in de aanslag een therapeutisch blokje om. Wij kwamen aan de achterkant van onze muur en natuurlijk heb ik daarvan een foto gemaakt. Daar achter die muur kom ik niet zoveel. Jan wel, als hij de wingerd snoeit. De muur is toch een stuk vriendelijker met zo'n groene bekleding. Als in de toekomst de tuin op de schop gaat, ben ik er een groot voorstander van als ook aan de tuinkant wat groens (en wat bloeiends) tegen de muur komt.
Terwijl wij therapeutisch ons rondje deden, zag ik bij de kaalslag ineens iets wits. En nog wat wits. Ik wist dat daar een slootje liep en had zo het vermoeden dat daar zwanen zwommen (met hopelijk jonkies). Annemarie is even naar huis gegaan om haar telelens te halen en ik ben vast richting het slootje gelopen. En inderdaad er zwom een zwanenfamilie met 5 kleintjes.
Vader zwaan was zeer alert en hield ons goed in de gaten, klaar om aan te vallen als we te dicht bij zouden komen.
Ik neem aan dat Annemarie ook foto's op haar log zet, waar de beesten wat beter op te zien zijn door haar telelens.
Weer bij huis gekomen, keek ik nog eens rond tussen de planten in de voortuin. Schreef ik een vorige keer dat mieren verzot zijn op de pioenrozen. Gisteren ontdekte ik andere gasten die blijkbaar ook heel enthousiast zijn over deze mooie bloem.
Als eerste zag ik een groen beestje. Ik had het al eens eerder gezien, maar had geen flauw benul wat het kon zijn. Internet bracht uitkomst wat het was: een Groene Stinkwants (Palomena prasina). Hij (of zij) schijnt een smerig ruikend spoor achter te laten waar hij/zij gelopen heeft. Ik zal vandaag dus zeer beslist niet gaan ruiken.
Als tweede vloog een hommel heel druk zoemend rond de knoppen van de pioen. Blijkbaar zijn die lekker zoet, want overal waar hij neerstreek was hij driftig aan het likken.
Toen we weer binnen waren, riep Jan naar ons vanuit de tuin om eens te kijken. In de tuin staat een jonge yucca (palmlelie). Hij dacht dat er dit jaar voor het eerst bloemen in zullen komen. En inderdaad, er waren 2 dikke knoppen te zien. Ik verheug me er al op ze straks te zien bloeien.
Het lange weekend zit er weer op. Een nieuwe week is begonnen. Het wordt een drukke week voor mij. Door de problemen met mijn rug/been ligt er nog veel (strijk)werk te wachten. De pijn in de pees van mijn bovenbeen is zeer beslist nog niet weg, maar een heel klein beetje minder. In plaats van dat er honderdduizend naaldjes in prikken, zijn het er nu tienduizend. Dat zal me niet beletten om toch, in aangepast tempo, de achterstand weg te werken. En als dat gebeurd is, dan is er weer een lang weekend om uit te rusten. Fijne week allemaal!
