Pinksteren
Maandag 28 Mei 2007 om 00:17Als eerste wil ik uitdrukkelijk zeggen dat ik niemand wil kwetsen met deze log en dat ik ook niet de draak wil steken met het geloof van velen. Daar heb ik diep respect voor.
In de christelijke kerken wordt met Pinksteren herdacht dat de Heilige Geest neerdaalde over de apostelen. Deze geschiedenis wordt beschreven in het Nieuwe Testament, De Handelingen der Apostelen 2:1-6. Op Pinksteren verspreidden zich tongen als van vuur over de apostelen. Deze begonnen daarop alle volken in hun eigen taal toe te spreken. Het betekende het begin van de verbreiding van het christendom.
Gisteren, op eerste pinksterdag, is een goede vriend van Annemarie bij ons geweest om te kijken naar de computer van Jan. Wat ik nu hoopte was dat hij de computer van Jan ook in zijn eigen taal kon toespreken, waardoor deze zijn geheimen prijs zou geven. Helaas. De vriend sprak wel de goede taal, maar het had geen zin. De bestanden waren overschreven en niet weggeschreven naar een ander stukje van de harde schijf. De gegevens januari tot heden kunnen niet meer tevoorschijn gehaald worden. Jammer, het zou er zo'n mooie dag voor zijn geweest.
Om de teleurstelling een beetje te verwerken, ben ik met Annemarie een therapeutisch rondje gaan fietsen/lopen met de camera in de aanslag. Wij wonen vlakbij een rotonde. Deze rotonde is vrij uniek omdat hij beplant is met verschillende mooie bloeiende planten. Inwoners van een nabijgelegen zorginstelling voor geestelijk gehandicapten zorgen met veel liefde voor het onderhoud en de planten gedijen er uitstekend.
Er staan bloemen die ik totaal niet ken, maar die ik wel prachtig vindt. Zoals deze:
Of deze:
En deze:
Waar een hommel heel diep in kruipt om maar bij de nectar te kunnen komen.
Nadat we uitgefotografeerd waren op de rotonde, gingen we verder met ons rondje. Terwijl Annemarie op haar achterwerk druppels zat te fotograferen, sprak een man, met een mooie witte herder bij zich, mij aan en vroeg welke bloemen wij gefotografeerd hadden op de rotonde. Hij had ons gezien toen we bij de gele bloemen waren. Ik zei dat ik geen flauw idee had. Hij wist het wel: de Gele Gentiaan. Ik kon me daar niets bij voorstellen. Ik ken een gentiaan als een klein blauw bloemetje, maar niet als zo'n grote plant. Thuisgekomen heb ik natuurlijk op internet gesnuffeld en ik vond het volgende:
Gentiana lutea, die in alle talen Gele Gentiaan heet, komt in de hele Alpen, de Apennijnen en de Pyreneeën voor, maar ze geven wel de voorkeur aan kalk. Ze staan op de voedselrijkere delen. Het zijn heel forse planten die je absoluut niet over het hoofd kan zien. Van de wortel van deze plant wordt een kruidenbitter gemaakt. Het heet Enzian in de Duitstalige delen en Suze in de Franstalige.
Zo leer je nog eens wat op een mooie pinksterzondag.
We kwamen bij een slootkant. Het riet was zo prachtig met veel regendruppels er nog aan. Het fotograferen daarvan laat ik over aan de mensen met een macrolens. Mijn toestel is daarvoor te klein. Ik zag een zweefvlieg heel stilletjes zweven bij koekoeksbloemen, tot hij eindelijk de voor hem juiste gevonden had.
Even verderop zwom de familie zwaan. Zo te zien hadden ze geen last meer van de hordes mensen die vorige week hun rust verstoorden. Wat zijn de kleintjes in een week tijd gegroeid.
Toen we halverwege het rondje waren, kwamen we langs de fietsbrug. Ik heb hem nog maar een keer op de foto gezet. Want het blijft toch een heel apart bouwwerk.
Weer bij huis gekomen, zagen we dat in de voortuin de eerste pioenrozen gaan bloeien. Deze hebben geen last van de mieren zoals in de achtertuin en ontplooien zich daarom zoals het hoort.
Al met al is het toch een geslaagde pinksterzondag geweest, ook al is het vuur niet overgeslagen op de pc van Jan.
