Stadswandeling Maastricht
Donderdag 19 Juni 2008 om 00:00Nadat we al veel fietstochten in de omgeving hadden gemaakt, werd het tijd om Maastricht te verkennen. Met Annemarie waren we er al eens geweest, maar met name op de stadsomwalling en het stadspark. Daarom kozen wij bij de VVV voor de "Stadswandeling door de oude binnenstad". Om bij de binnenstad te komen, moesten we over de Sint Servaasbrug.
De wandeling begon bij het Dinghuis, het VVV-kantoor.
Er is zoveel te zien en te fotograferen in Maastricht. Ik laat een kleine selectie zien. Mensen die de stad kennen, zullen misschien niet begrijpen waarom ik deze keus heb gemaakt. Het zijn echter dingen die mij opvielen en die maakten dat ik daar met plezier heb rondgewandeld.
Zoals bijvoorbeeld dit pleintje in het Stokstraatkwartier. Deze wijk is in de tweede helft van de negentiende eeuw uitgegroeid tot een massale arbeiderswijk. Tussen 1957 en 1973 werd deze oude stadswijk volledig gerestaureerd en is nu een van de duurste winkelbuurten van de stad.
Zowel de rechter- als linkerkant van de winkelstraat werd goed bewaakt.
Als ik in een stad rondwandel kijk ik ook regelmatig omhoog of daar wat leuks of moois te ontdekken is. Ik heb al diverse gevelstenen laten zien. Maar ik zag ook een leuk balkonnetje. Ik vraag me alleen af of er nog ruimte is voor een lekkere stoel.
Bij een van de weinig overgebleven wachthuizen (1786) werd druk gefotografeerd. Ik heb dit keer maar niet gevraagd of ik de mensen met z'n vieren op de foto moest zetten, want dan was ik waarschijnlijk zelf ook weer de klos geweest en daar ben ik niet zo dol op. Zeker niet naast zo'n oranjefiguur.
Nadat we een stukje over de stadswal hadden gelopen, daalden we de trappen af om bij de Helpoort te komen.
Voordat ik echter beneden was, moest ik dit sfeervolle pleintje op de foto zetten.
Bij het bewaard gebleven gedeelte van de tweede stadsmuur is een rijtje leuke woningen te zien. Deze woningen zijn alles wat bewaard is gebleven van het voormalig Faliezustersklooster.
Een eindje verderop viel mijn oog weer op een leuk balkon.
Iets verder is in de gevel van het kloostercomplex de architectonische markering van de eerste stadsomwalling te zien.
Hoeveel mensen zouden in dit huis gewoond hebben?
Zomaar een stukje van de oude stadsmuur.
Er wordt en er is al veel gerestaureerd in Maastricht. Hier zijn ze nog niet aan toe gekomen.
Een weerspiegeling in een koperen knop op een hekwerk. Eerlijk gezegd weet ik niet meer welk gebouw gespiegeld wordt.
Ik kijk altijd met grote verwondering naar hoe men vroeger in staat geweest is om dit soort constructies te maken.
De rode toren van de Sint-Janskerk wordt gerestaureerd. De mannen die boven aan het werk zijn, hebben er bijna een dagtaak aan om boven te komen, zo langzaam gaat het liftje naar boven.
De rondwandeling eindigde op het Vrijthof. Hier staat bij de ingang van de parkeergarage het carnavalsmonument. Het kunstwerk laat zien hoe de zaate herremeniekes (carnavalsbandjes) in vol ornaat door de Maastrichter straten trekken.
Eerlijk gezegd vind ik niet zo veel aan het Vrijthof. Het plein vind ik kaal en leeg. Niet gezellig. De terrasjes eromheen zijn dat wel. Maar die kale vlakte vind ik maar niets. Aan de rand zijn wel aparte dingen te zien.
Dit was een klein stukje Maastricht. Een stad die de moeite waard is om te bezoeken. We hebben lang niet alles gezien. Wie weet komen we er in de toekomst nog wel eens een keer.
96
Uit "Een doosje vol GELUK"
