Bunker
Woensdag 22 April 2015 om 00:00Deze bunker herinnert nog elke dag aan de bezetting door de Duitsers in de Tweede Wereldoorlog. Natuurmonumenten zorgt samen met het Bunkermuseum Schlei dat de geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog op Schiermonnikoog voor iedereen zichtbaar is en blijft.
Duidelijke tekst.
Schiermonnikoog werd op 16 mei 1940 bezet. De Duitse bezettingsmacht bestond uit ruim zevenhonderd soldaten, tegenover ongeveer achthonderd eilanders. De Duitse overheersing duurde tot 7 mei 1945. Pas op 11 juni 1945 werden de laatste Duitse soldaten afgevoerd.
Deze bunker wijkt af van het gangbare ontwerp. Er zijn extra versterkingen aangebracht ten behoeve van een beoogde radarantenne. De antenne van het type Wassermann-S(chwer) was ongeveer 40 meter hoog. Hiermee kon men het luchtruim in een straal van 300 km controleren op vijandige vliegtuigen.
Bunker de Wassermann is ontworpen als basis voor die grote radarantenne. Het ontwerp is bekend onder de code L480. Voor dit type bunker is minimaal 1460 m3 beton gebruikt. Omgerekend is dit een voetbalveld bedekt met 30 cm beton! Dit werd allemaal met een treintje aangevoerd. De 40 meter hoge antennemast is nooit geplaatst.
Na de oorlog is de bunker voor andere functies gebruikt, zoals een restaurant. Nu wordt hij bewaard als een monument.
Dit is een duin zoals een duin moet zijn: stuivend zand, blinkend wit in de zomer. Zo'n duin dat elke dag anders is, dat wandelt door de wind. Op de ene plek zie je het afkalven. Elders aangroeien. Gewoon zo'n duin waar je het zand tussen je tenen voelt en je koestert in de zon. Stuivende duinen zoals deze zijn er niet zo veel meer in ons land. Op sommige plaatsen op het eiland, en dan vooral in de laaggelegen delen, graaft Natuurmonumenten de bovengrond helemaal af tot op het kale zand. Zo krijgt de wind weer vat op het zand en kan een nieuwe vallei ontstaan. (klik op de foto voor een groter formaat)
Bovenop de bunker is goed te voelen hoe hard de wind meestal waait. De wind houdt het zand open. Toch groeien er af en toe jonge berkjes. Die trekt Natuurmonumenten eruit, vaak samen met vrijwilligers. Bomen en struiken belemmeren immers het stuiven. Gelukkig wordt zo'n eenzame boom gespaard.
Ook al wordt de plek wat ontsierd door de bunker, die uiteraard belangrijk is in het kader van de oorlogsgeschiedenis, het is een prachtige plaats om uit te kijken over de omgeving.
Log ..... 3.094 ..... sinds 12-08-2006