In het doolhof
Maandag 15 Oktober 2012 om 00:00Als bezoeker meldt je je bij de balie, waar je identiteit wordt gecontroleerd en je een bezoekerspas krijgt. Je wordt verzocht in de hal te wachten, tot je wordt opgehaald door je gastvrouw of -heer. Vanuit de hal heb je uitzicht op de Statenpassage, die is afgesloten met toegangspoortjes. Gelukkig geen controlepoortjes, want dan zou het alarmsignaal zijn afgegaan door mijn twee protheses en die herrie vind ik op een vliegveld niet leuk en zou ik daar zeker niet leuk vinden.
Sinds 1992 vergadert de Tweede Kamer in een nieuw complex, waarin enkele oudere gebouwen zijn opgenomen: het vroegere Hotel Central en twee voormalige ministeries, Justitie en Koloniën. Alle gebouwen zijn met elkaar verbonden, met als centrale plek de Statenpassage van 100 meter lang en 24 meter hoog. Als burgers petities aanbieden aan de Tweede Kamer, gebeurt dat meestal in de Statenpassage.
Langs de gevel van het voormalige ministerie van Justitie staat een beeldengalerij, samengesteld door Henk van Os en Rudi Fuchs. De achttien marmeren bustes van beroemde schrijvers, dichters, staatslieden, wetenschappers en industriëlen staan in een halve cirkel rond het beeld van Icarus. Dit beeld van Icarus herinnert aan het tijdelijke en vergankelijke. Tegenover de beeldengalerij staat een monument, gemaakt door Alexander Wechgelaar. Het kunstwerk herinnert aan de aanwezigheid van de Hoge Raad aan het Plein. Het gebouw waarin de Hoge Raad zetelde, moest in 1988 wijken voor de nieuwbouw van de Tweede Kamer. Het monument bestaat uit vier panelen afkomstig uit de zittingszaal van de raad. Op de panelen staan vier wetgevers afgebeeld: Mozes, Solon, Justitianus en Napoleon. Op de rand die de panelen bijeen houdt, staat de tekst: waar het recht ophoudt, begint de oorlog.
Dit is de roltrap naar de tweede verdieping, waar de publieke tribune van de grote vergaderzaal van de Tweede Kamer is. Daar zijn wij niet mee naar boven gegaan.
Via verschillende gangen en gangetjes kwamen wij boven in het voormalige ministerie van Koloniën, waar Lutz haar werkkamer heeft, met uitzicht op het "Torentje'.
Je hoeft je niet af te vragen uit welke provincie zij komt en welke voetbalclub haar voorkeur heeft.
Morgen gaan we weer verder met onze verkenningstocht. Om van A naar B te komen in dat grote gebouw, moet je veel bochten nemen. Net een doolhof. En iedere keer zie je binnenplaatsjes, met op de muren grote letters. Helaas ben ik vergeten te vragen waar die voor staan.
