Geen kracht
Dinsdag 29 Augustus 2006 om 00:00Om met Geer en Goor te spreken: “Ik had er de kracht niet voor” om veel te doen gisteren, geen energie. Wel ben ik bij de fysiotherapeut geweest.
Waar ik mij nog steeds over verbaas is het volgende. Sinds 1980 heb ik continu fysio. Vanaf oktober ’86 zelfs 2x per week tot 1 januari ’85. Toen bleek dat ik niet op de “lijst van Borst” stond. Dat was een lijst met alle mogelijke chronische aandoeningen die voor vergoeding in aanmerking kwamen en mijn probleem stond daar niet op. Mijn schouder zit namelijk vast door 2 operaties vanwege het steeds eruit schieten. Dat geeft allemaal ellende door verkeerd gebruik van die schouder. Veel knopen in de spieren en daardoor ook iedere dag hoofdpijn. Dankzij de “goedheid” van mijn verzekering mocht ik nog 1x per week, terwijl andere verzekeringen maar 12 behandelingen vergoedden.
Vaak heb ik mijn fysiotherapeute gevraagd of ze de spieren niet wat steviger kan aanpakken (gezien ook mijn ervaringen met de sportmasseur/magnetiseur). Maar nee, ze moest aan haar vingers denken, want daarmee hoopte ze haar pensioen te bereiken. En dat is onzin, want het is maar net hoe je de druk uitoefent. Dat is aan te leren, heb ik gehoord van fysiotherapeuten.
Vorig jaar zijn we verhuisd en moest ik een nieuwe behandelaar zoeken. De eerste foezelde ook maar wat. Niet echt effectief dus. Deze werkt samen met andere fysio’s en op de lijst zag ik er een staan, vlak bij mij in de buurt, die tevens sportfysiotherapeut is. Daar heb ik een afspraak meegemaakt en mijn probleem voorgelegd. Hij dacht dat hij mij wel kon helpen en daarom ga ik nu naar hem toe en deze man is een zegen voor mij. Die pakt de zaak tenminste goed stevig aan. Hij behandelt de zogenaamde triggerpoints (zeg maar de knopen in de spieren). Het gevolg is dat ik er nog maar 1x per 2 weken naar toe ga. WAAROM BEHANDELEN NIET ALLE FYSIOTHERAPEUTEN CHRONISCHE GEVALLEN IN HET SCHOUDER- EN NEKGEBIED OP DEZE MANIER?? Hier heb je tenminste baat bij en het scheelt de zorgverzekeraar geld. Ik zal nooit van mijn probleem afkomen, maar verlichting is altijd welkom.
Zo dat jammerverhaal ben ik kwijt. Hoofdpijn en algehele malaise door de verkoudheid (of wat het ook is) was de reden dat ik “geen kracht” had en me maar achter de pc heb verschanst om op mijn dooie akkertje hier en daar wat rond te kijken en wat te knutselen naar aanleiding van een opmerking van Natazz. Zij vroeg zich af of het tijd was voor een slabbetje voor Petje. Daarom heb ik met wat knip- en plakwerk zo’n ding gefabriceerd. Ik ben geen professionele plakker, dus het resultaat kan beter. Ik laat het toch maar zien om jullie mening te vragen. Vinden jullie dit ook iets voor onze Pet?
Ik wens jullie allemaal een goede energieke dinsdag toe.
